شهریارسیز... شعر حمید آرش آزاد

کؤنلوم قوشو قفسده سیزیلدار نگارسیز

بولبول نئجه سیزیلداماسین نوبهارسیز؟

یارین فراقی گوندوزومو شام تار ائدیب

بنزه‌ر قارانقولوق گئجه‌یه عؤمر، یارسیز

بیر زولفو قاره گؤز یاشیمی قانه دؤندریب

اؤ نازنین ائدیب دلِ زاری قرارسیز

آغ سینه‌ن اوسته، قاره ساچین چنبره قوروب

جانا! مگر خزانه تاپیلماز می مارسیز؟

هر روز وصل، بیر شب هجرانه وصل‌دیر

بو دونیادا شراب تاپیلماز خُمارسیز

آب حیاتی ایچمه‌یی اسکندر ایسته‌سه

چاتماز مرامه دیدة شب زنده‌دار‌سیز

دار فناده حق چکیلیب داره هر زمان

هرگز گؤرنمه‌ییب اؤلا منصور، دارسیز

حیدربابا! نه‌دن بئله غمگین و خسته‌سن

گؤز یاشلارین آخیر اوزونه اختیارسیز؟

اؤغلو اؤلن آنا کیمی غم چولقاییب سنی

میدان عشق اؤلوبدو مگر شهسوارسیز؟

ای وای!... شمعِ بزمِ محبت سؤنوب مگر؟

شعر اؤلکه‌سی قالیبدی مگر شهریارسیز؟

زؤهره فلک‌ده چنگ ایله غم نغمه‌سی چالیر

چون شهریار پنجه‌سی قالمیش سه‌تارسیز

داغ تک باشی اوجا، عظمتلی، وقارلی

اؤ کس کی، کؤنلو اؤلمادی بیر آن شرارسیز

«آرش»! کؤنول بو غصه‌ده قان اؤلسا، حقلی‌دیر

چون چرخ عشق و شعر قالیبدیر مدارسیز

حمید آرش آزاد/ با اجازه استاد شهريار قوْی من‌ده گلیم! شعر طنز حمید آرش آزاد

اذن وئر من‌ده سن‌ایله بیر اروپایه گلیم

سن چیخاندا بازارا، من‌ده سنه سایه گلیم

«حق ماموریت» آل سن نئچه میلیون «یورو»

من ساتیم پار- پالازی، سن‌له اروپایه گلیم

سن دولان بولغاری باشدان باشا، هر جور کئفی چک

وئر اجازه منه‌ده تکجه او وارنایه گلیم

ناپل‌دان دویسا گوزون، مارسئیه گئت، هم کانی گز

حؤوله چین‌ده من اولوب، ساحل دریایه گلیم

امضالا چوخلو قرارداد، سن آغیر پورسانت آل

پول سایاندا، منی‌ده قوی‌کی، تماشایه گلیم

انگلیس‌ده، یئکه باشلار آپار سن دانیشیق

من‌ده کار، کور، دانیشیق سیز اورا بی‌مایه گلیم

سن سوویس‌ده، یئتیش اوز بانکی حسابدا پولونا

من‌ده آغزیم سولانان حالدا اوْ مأوایه گلیم

سن گئدیب تویلارا، شیرینی یئییب، اول خندان

من‌ده‌کی چوخ قوجایام، یاسلارا، حلوایه گلیم

یولون آمریکایا دوشسه، کاراییب‌ده حاللان

من جیرین پالتار ایلن، قیشدا آلاسکایه گلیم

قوی سنه مشتری دورسون «بی‌. بی. سی» «سی‌ان‌ان»

من‌ده بارماغی آچیب «۷» کیمی، سیمایه گلیم

گئتسن آفریقایا، قال ساحل عاج دا هر گون

من یازیق آج- یالا واج، تگجه کاتانگایه گلیم

آدیم «آرش»، نه اوخوم واردیر الیمده، نه یاییم

سن پارا توپلا، بوراخ بنده‌نی افنایه گلیم

رحمتلی اوستاد شهریارین اذنی‌ایله دوْلارآباد خاطره‌سی! شعر طنز حمید آرش آزاد

اولدوزلا ایشیم یوْخ سایارام بنده دوْلاری

سایدیقجا توکه‌نمیر، گئنه اوْلموش گئجه، یاری

«مستکبر» ایدیم، سوْنرا آدیم اوْلدو «مْرفّه»

آد تعیین ائدیبلر داها «سرمایه‌گذار»ی

البته منی چوْخلو حمایت ائله‌ین وار

بوْل قدرتی، کئچگین سؤزو، هر امری‌ده جاری

یوْخسول اوره‌یی سینسادا، سینسین، نه غمیم وار؟

قیمت‌لری برک ـ برک قوْرویاق سینمایا باری

سینسین فقیرین دام ـ دیره‌یی، قول ـ قیچی، نئیلیم؟

ماتم توتارام کؤینه‌ییمین سینسا آهاری

ویلام ـ ساراییم اوْلسون آباد اؤلکه‌ده، بس‌دیر

غم یوْخ آتامین‌دا خراب اوْلموشسا مزاری

یاتمیش هامی، بیر من اوْیاغام، بیرده کی بختیم

قوربان اوْلوم اؤز بختیمه کی، چوْخ‌دو چیخاری

من موْز تپه‌رم قارنیما، نارگیل، آناناس ـ زاد

پولسوزدا سوْخا قوی گؤزونه، تاپسا خیاری

طاووس دوْشونو، خاویاری مئیل ائده‌رم من

خلقین‌ده یاوان سنگک اوْلور شام، یا ناهاری

من ائوده «جگوزی»، «سونا»، «استخر» قاییررام

ائل تشنه قالار، قالخسا سویون نیرخی یوخاری

بیر پوللویا، مین یوْخسول اوْلوب قوربان ازل‌دن

احسنت اوْنا کی، دونیادا قوْیموش بو قراری

سایسیر «زر» اوْلار، چوْخلودا «زوْر» بوْللودا «تزویر»

اوْندا بشرین بخت اوْلار عالم‌ده شکاری

«آرش»ده دوروب، بانلاسا، تئز خیخلا، سسین کس

قینقیت گئده، آلچاق‌دیر اوْنون چون کی دیواری

از کتاب جیزیقدان چیخمابالا با اجازة استاد شهریار شعر طنز حمید آرش آزاد

ای وای کارمند...!

(1)

«آهسته باز از بغل پله‌ها گذشت»

در فکرِ جیم گشتنِ از پشتِ میز بود

امّا درون باک ژیان‌اش نبود سوخت

تا یک ـ دو ساعتی به مسافرکشی رود

مستأجر است و باید تا انتهای برج

هفتاد هزار و هشتصد و نوزده تومن

با صدهزار «چاکرم» و «مخلصم جناب»!

کرنش‌کنان به خدمتِ موجر کند نثار

بیچاره کارمند!

(2)

«هر روز می‌گذشت از این زیرِ پلّه‌ها»

رد می‌شد از کنارِ اتاق رئیس خود

دزدانه می‌گذشت

می‌خورد حَبِّ جیم

پشت ژیانِ کهنة خود می‌نشست و باز

از چارراه «آبرسان» تا درِ گجیل

می‌برد چار ـ پنج نفر لاغر و خپل

از هر کدام صد تومنی می‌گرفت، تا

با آن حقوقِ مختصرِ خود زند گره

امّا، دریغ و درد امروز باکِ او

بسیار خالی است

بیچاره کارمند که در باک و جیبِ او

بنزین و پول نیست

باید ز خیرِ جیم شدن نیز بگذرد

بیچاره کارمند!

باياتي‌لار آفرين دوقتور آقايا حمید آرش آزاد به مناسبت اول شهریور روز پزشک

دوقتوره مين‌لر آلقيش

نه ياي تاني‌يار، نه قيش

معاينه‌سي بودور:

اوْن خسته‌يه بير ياخيش!

*

خسته‌نين دردين بيلر

مهربانليق‌لا گولر

دئسه‌ن‌كي: «باشيم آغرير»

آپانديست عمل ائلر!

*

دوقتور بَيگه ماشاء‌ا...

اوْنو قوْروسون ا...

اوزدن ايراق، اوْ «جن»‌دير

دفترچه‌ده بسم‌ا...!

*

مطبي ائديب داير

ناخوْش‌لاري اوْخشايير

بير ال‌ده نبضي توتوب

بيري ايله‌ده پول سايير!

*

بيمه‌اي‌لري قوْوار

گؤرجك، سالار هاي- هاوار

بئله داوالار يازير

تك ناصرخسرودا وار!

*

دوقتورلر اوْلمور تنبل

هم گؤز چاليشير، هم ال

گون‌ده يوز ويزيتي وار

بئش- آلتي مورد عمل!

*

گل دوقتور كنارينا

بير باخ كسب- كارينا

تكجه مطلبي ده‌گر

يوز زرگر بازارينا